Persoonlijke voornaamwoorden worden alleen gebruikt om de nadruk te leggen.
Voorbeelden:
| Ego non voco, at tu vocas | Ik roep niet, maar jij roept. |
| Tu mihi librum dabas | Jij gaf mij een boek (jij, en niet iemand anders) |
Zonder nadruk is het voldoende om te zeggen:
| Non voco, at vocas | Ik roep niet, maar jij roept. |
| Librum dabas | Jij gaf (mij) een boek |
Pronomina personalia
| 1e persoon | nominativus | genitivus | dativus | accusativus | ablativus |
| singularis |
ego
| mei | mihi | me | me |
| pluralis | nos | nostri/nostrum | nobis | nos | nobis |
NB: nostrum is een genitivus partitivus, geeft geen bezit aan maar een verdeling:
iemand van ons, een ieder van, ons een van ons.
Alle vormen (met uitzondering van nostrum) zijn tevens reflexief.
| 2e persoon | nominativus | genitivus | dativus | accusativus | ablativus |
| singularis |
tu
| tui | tibi | te | te |
| pluralis | vos | vestri/vestrum | vobis | vos | vobis |
NB: ook vestrum is een genitivus partitivus: iemand van jullie, een ieder van jullie, een van jullie
Alle vormen (met uitzondering van vestrum) zijn tevens reflexief.
| 3e persoon | nominativus | genitivus | dativus | accusativus | ablativus |
| singularis | | sui | sibi | se | se |
| pluralis | | sui | sibi | | |
NB: hier geen vormen voor de nominativus. Alle vormen alleen reflexief: zich zelf, hem zelf, haar zelf etc.
Voor de niet-reflexieve vormen voor de derde persoon worden de aanwijzende voornaamwoorden is, ea en id gebruikt.
|
