Daar geluidsopnames van 2000 jaar oud van slechte kwaliteit zijn is over de uitspraak van het klassieke Latijn weinig bekend. Daarom spreekt ieder land het een beetje als de eigen taal uit.

Er zijn natuurlijk wel wat regels:

De u wordt als oe uitgesproken

Verder is er geen j. De i wordt als j gebruikt.
Dus iam (reeds, al) wordt uitgesproken als jam (met een j-klank.
Maar in bijv invenire (vinden) wordt de i normaal gebruikt.

Wat klemtoon betreft is er de penultima-regel. De klemtoon ligt op de voorlaatste lettergreep.
Soms ook op de voor-voorlaatste lettergreep.

Dus: Amicus ridet (de vriend lacht), maar ook: dicere (zeggen, uitspraak: diekurru).