De accusativus geeft gewoonlijk het lijdend voorwerp of direct object aan:

De accusativus kan echter ook een doel of richting aangeven accusatief van richting: bij namen van steden en kleine eilanden en bij het woord domus duidt de acc. zonder voorzetsel aan: waarheen.

• Romam (naar Rome)
• Aeneam (naar Aenea)
• Domum (naar huis)

Met een voorzetsel:

De accusativus in een bepaling van tijd duidt een tijdsduur aan:

Ook kan de accusativus als onderwerp en naamwoordelijk deel van het gezegde dienen: in a.c.i. en a.c.p.

De accusativus is te herkennen aan de uitgangen op -m (enkelvoud of singularis) en op -s (meervoud of pluralis, uitgezonderd onzijdige woorden).